Koniec czy początek?

A więc to już koniec moich zmagań ze Szlakiem Appalachów. Ostatnie pięć i pół miesiąca spędziłem w górach, otoczony intensywną zielenią, szumem drzew, śpiewem ptaków i bzyczeniem komarów. Pogodę miałem wyśmienitą, bywało co prawda zimno i mokro ale generalnie było upalnie i sucho. Szlak okazał się trudniejszy niż się spodziewałem a pokonanie 2205 mil (3528 kilometrów) zajęło mi 163 dni z których dziesięć odpoczywałem. Średnio maszerowałem więc 23 kilometry dziennie, co wydaje się wynikiem przyzwoitym. Wędrówka była wspaniałą przygodą, będę tęsknił za każdym, nawet najgorszym dniem na szlaku, a Ameryka jaką zobaczyłem spomiędzy drzew jest fascynująca i przyciąga mnie jak magnes. Mówią że thru-hike Szlakiem Appalachów jest doświadczeniem które zmienia życie i tak jest również w moim przypadku. Pomyślne ukończenie tego przedsięwzięcia daje mi siłę by mierzyć się z przeciwnościami oraz wiarę w powodzenie przyszłych, śmiałych projektów. Przywołując Tolkiena którego książki były wielką inspiracją do tej podróży: największą przygodą jest to co wciąż przed nami.

Stay strong. Keep moving.